ندای روشن حقوق بشر ایران« حرکتی جهت آگاهی وعدالت درایران»

Afghanistan
سرپرست و نویسنده, روشن

۱۴۰۲ تیر ۲۰, سه‌شنبه

سامان یاسین (صیدی)، رپر زندانی، پس از شکنجه شدید در دوره بازداشت، همچنان در وضعیتی بلاتکلیف در زندان رجایی‌ شهر کرج به سر می‌برد.





ندای روشن / سامان یاسین در دوره بازجویی به شدت شکنجه شده تا به داشتن سلاح اعتراف کند.

بر اساس گفته‌های خانواده وی ، بازجویان در جریان بازجویی سامان یاسین را تهدید کرده‌اند که اگر به آنچه آن‌ها می‌خواهند اعتراف نکند، اعضای خانواده‌اش را بازداشت خواهند کرد.

سامان یاسین روز ۱۰ مهر ۱۴۰۱ بازداشت شد و ماموران در حین تفتیش، بسیاری از وسایل خانه او را تخریب کردند.

او در این ماه‌ها مدتی در زندان تهران بزرگ و مدتی در زندان اوین بود و از پنج ماه پیش تاکنون در زندان رجایی شهر و در بلاتکلیفی به سر می‌برد.

این خواننده رپ از سوی دادگاه انقلاب تهران به اتهام «محاربه» به «اعدام» محکوم شد اما با نقض این حکم در دیوان عالی کشور، اکنون در انتظار رسیدگی مجدد است.



 دررابطه با اعتراضات سراسری شهریور-مهر ۱۴۰۱ بازداشت مهسا امینی زن جوان ۲۲ ساله به جرم بدحجابی توسط پلیس امنیت اخلاقی و سپس جان باختن او در زمان بازداشت به موج گسترده ای از اعتراضات سراسری در ایران دامن زد. معترضان با شعار محوری “زن، زندگی، آزادی” در اعتراض به عملکرد، قوانین و ساختار حکومت معترض به خیابانها آمدند. سرکوب آزادی بیان، عقیده و اندیشه ناقض ماده ۱۹ اعلامیه جهانی حقوق بشر و ماده ۱۹ میثاق بین المللی حقوق مدنی و سیاسی مصوب ۱۶ دسامبر ۱۹۶۶ است که بر حق افراد بر انتشار آزادانه افکار و عقاید و نظریات و دیدگاههای سیاسی و عقیدتی تاکید می کند. در ماده ۵ از قانون آئین دادرسی کیفری بر اطلاع یافتن متهم در اسرع وقت از اتهامات انتسابی و فراهم کردن حق دسترسی به وکیل و سایر حقوق دفاعی مذکور در قانون نیز مورد تاکید شده است. عدم امکان دسترسی به وکیل برای متهم از جمله موارد ناقض اسناد بین المللی حقوق بشر, ماده ۹ اعلامیه جهانی حقوق بشر و ماده ۹ میثاق بین المللی حقوق مدنی و سیاسی مصوب ۱۶ دسامبر ۱۹۶۶ است. همچنین، برخورداری افراد از حق روند دادرسی عادلانه از جمله حقوق سلب نشدنی است که در ماده ۱۰ اعلامیه جهانی حقوق بشر به آن تاکید شده است. اعتراف گیری توام با ارعاب و تهدید، ناقض در ماده ۵ اعلامیه جهانی حقوق بشر و ماده ۷ میثاق بین المللی حقوق مدنی و سیاسی و مصداق بارز شکنجه است.