ندای روشن حقوق بشر ایران« حرکتی جهت آگاهی وعدالت درایران»

Afghanistan
سرپرست و نویسنده, روشن

۱۴۰۲ تیر ۲۱, چهارشنبه

سپیده قلیان به دو سال حبس و مجازات‌های تکمیلی محکوم شد



ندای روشن /سپیده قلیان، فعال مدنی زندانی در اوین، به دو سال زندان و دو سال محرومیت از چند حق شهروندی محکوم شد.

شبکه های خبری سه‌شنبه ۲۰ تیر گزارش دادند، سپیده قلیان فعال مدنی که در بند زنان زندان اوین به سر می‌برد، علاوه بر دو سال زندان، به «منع عضویت در گروه‌های سیاسی و اجتماعی، ممنوعیت استفاده از تلفن هوشمند، و منع اقامت در تهران و استان‌های همسایه» به مدت دو سال محکوم شده است.

وب‌سایت کولبرنیوز نیز به نقل از مهدی قلیان، برادر سپیده قلیان، گزارش داد که محکومیت مجدد خواهرش به دو سال زندان به اتهام «توهین به رهبری» است.

بنا بر این گزارش،‌ او همچنین در رابطه با شکایت آمنه سادات ذبیح‌پور، معروف به «بازجو خبرنگار» صدا و سیما، با اتهام «تشویش اذهان عمومی از طریق نشر اکاذیب در فضای مجازی» و همچنین «فعالیت تبلیغی علیه نظام جمهوری اسلامی در فضای مجازی» روز ۲۸ تیر به شعبه ۱۲۰۷ کیفری ۲ مجتمع قضایی کچویی تهران احضار شده است.

این زندانی سیاسی ۲۴ اسفند ۱۴۰۱ پس از آزادی در مقابل زندان شعار «خامنه‌ای ضحاک، می‌کشیمت زیر خاک» سر داد و ساعاتی بعد در مسیر بازگشت به خانه در حوالی قم بازداشت شد.

دررابطه با اعتراضات سراسری شهریور-مهر ۱۴۰۱ بازداشت مهسا امینی زن جوان ۲۲ ساله به جرم بدحجابی توسط پلیس امنیت اخلاقی و سپس جان باختن او در زمان بازداشت به موج گسترده ای از اعتراضات سراسری در ایران دامن زد. معترضان با شعار محوری “زن، زندگی، آزادی” در اعتراض به عملکرد، قوانین و ساختار حکومت معترض به خیابانها آمدند. سرکوب آزادی بیان، عقیده و اندیشه ناقض ماده ۱۹ اعلامیه جهانی حقوق بشر و ماده ۱۹ میثاق بین المللی حقوق مدنی و سیاسی مصوب ۱۶ دسامبر ۱۹۶۶ است که بر حق افراد بر انتشار آزادانه افکار و عقاید و نظریات و دیدگاههای سیاسی و عقیدتی تاکید می کند. در ماده ۵ از قانون آئین دادرسی کیفری بر اطلاع یافتن متهم در اسرع وقت از اتهامات انتسابی و فراهم کردن حق دسترسی به وکیل و سایر حقوق دفاعی مذکور در قانون نیز مورد تاکید شده است. عدم امکان دسترسی به وکیل برای متهم از جمله موارد ناقض اسناد بین المللی حقوق بشر, ماده ۹ اعلامیه جهانی حقوق بشر و ماده ۹ میثاق بین المللی حقوق مدنی و سیاسی مصوب ۱۶ دسامبر ۱۹۶۶ است. همچنین، برخورداری افراد از حق روند دادرسی عادلانه از جمله حقوق سلب نشدنی است که در ماده ۱۰ اعلامیه جهانی حقوق بشر به آن تاکید شده است. اعتراف گیری توام با ارعاب و تهدید، ناقض در ماده ۵ اعلامیه جهانی حقوق بشر و ماده ۷ میثاق بین المللی حقوق مدنی و سیاسی و مصداق بارز شکنجه است.