ندای روشن حقوق بشر ایران« حرکتی جهت آگاهی وعدالت درایران»

Afghanistan
سرپرست و نویسنده, روشن

۱۴۰۱ آذر ۲۹, سه‌شنبه

هل دادن يك سطل اعدام دارد؟




ندای روشن / جعفر نورمحمدزاده، پدر سهند_نورمحمدزاده، جوان معترض محکوم به اعدام،‌ در پستی اینستاگرامی از وخامت وضعیت سلامت پسرش در نتیجه #اعتصاب_غذا خبر داده است. 
آقای نورمحمدزاده درباره شرایط فرزندش نوشته است «معده‌اش می‌سوزه، فشارش ۱۰ روی شش، ضعف داره، هشت روزه چیزی نخورده، فقط می‌خواد حقش رو بگیره، که هل دادن یک سطل اعدام نداره.» جعفر نورمحمدزاده پیشتر نیز از شکنجه پسرش به دست ماموران حکومتی خبر داده بود: «پسرم را سه بار برای اعدام مصنوعی بردند و یک بار هم به او گفتند مادرت سکته کرده.» سهند نورمحمدزاده، ۲۵ ساله متولد اسفند سال ۷۵ و ورزشکار است. محل کار او پاساژ تیراژه در شمال غربی تهران بوده و دوازدهم مهر ماه یک روز پس از تجمع اعتراضی در این محدوده به دست نیروهای قرارگاه ثارالله سپاه پاسداران بازداشت شد. به گفته وکیل تسخیری این جوان معترض، استناد دادگاه انقلاب در صدور حکم اعدام وی «یک فیلم است که در آن این جوان معترض تلاش می‌کند گاردریل بزرگراه را بکند



 دررابطه با اعتراضات سراسری شهریور-مهر ۱۴۰۱ بازداشت مهسا امینی زن جوان ۲۲ ساله به جرم بدحجابی توسط پلیس امنیت اخلاقی و سپس جان باختن او در زمان بازداشت به موج گسترده ای از اعتراضات سراسری در ایران دامن زد. معترضان با شعار محوری “زن، زندگی، آزادی” در اعتراض به عملکرد، قوانین و ساختار حکومت معترض به خیابانها آمدند. سرکوب آزادی بیان، عقیده و اندیشه ناقض ماده ۱۹ اعلامیه جهانی حقوق بشر و ماده ۱۹ میثاق بین المللی حقوق مدنی و سیاسی مصوب ۱۶ دسامبر ۱۹۶۶ است که بر حق افراد بر انتشار آزادانه افکار و عقاید و نظریات و دیدگاههای سیاسی و عقیدتی تاکید می کند. در ماده ۵ از قانون آئین دادرسی کیفری بر اطلاع یافتن متهم در اسرع وقت از اتهامات انتسابی و فراهم کردن حق دسترسی به وکیل و سایر حقوق دفاعی مذکور در قانون نیز مورد تاکید شده است. عدم امکان دسترسی به وکیل برای متهم از جمله موارد ناقض اسناد بین المللی حقوق بشر, ماده ۹ اعلامیه جهانی حقوق بشر و ماده ۹ میثاق بین المللی حقوق مدنی و سیاسی مصوب ۱۶ دسامبر ۱۹۶۶ است. همچنین، برخورداری افراد از حق روند دادرسی عادلانه از جمله حقوق سلب نشدنی است که در ماده ۱۰ اعلامیه جهانی حقوق بشر به آن تاکید شده است. اعتراف گیری توام با ارعاب و تهدید، ناقض در ماده ۵ اعلامیه جهانی حقوق بشر و ماده ۷ میثاق بین المللی حقوق مدنی و سیاسی و مصداق بارز شکنجه است.