ندای روشن / هیچ عاقلی با اموال خود چنین نمی کند مگر مال بادآورده باشد،
بعنوان یک شهروند عادی از مسئولان محترم نظام جمهوری اسلامی چند سوال ساده دارم .
۱-اگر بجای اداره و مدیریت کشوربزرگ و ثروتمندی مثل ایران ، یک بنگاه اقتصادی شخصی مثلا یک کارخانه یا یک فروشگاه داشتید ،برای اداره آن بنگاه اقتصادی از نیروهای متخصص و کاربلد استفاده می کردید یا به دنبال رفیق بازی بودید و به جای افراد شایسته رفقای ناشایست را به کار می گرفتید ؟
۲-اگر در آن بنگاه شخصی چهار نیروی عاقل و متخصص داشتید اما همفکر شما نبودند، آنها را قلع و قم می کردید و از نیروهای ناتوان و بعضاً ناسالمی که همفکرتان بودند استفاده می کردید ؟
۳-اگر می دید آن بنگاه اقتصادی بخاطر بی کفایتی نیروها ، مدیریت نادرست تصمیمات غلط هرروز ویرانه تر می شود و زیان ده شده !باز به مسیر غلط خود ادامه می دادید یا در نحوه مدیریت تجدید نظر می کردید؟
۴-اگر زیان دهی،بنگاه اقتصادی آنقدر زیاد می شد که معشیت خانواده به خطر می افتاد چنانکه توان خرید غذا و دارو هم نداشته باشند ! از درآمد ناچیز بنگاه که حاصل ازفروش سرمایه اصلی است نه سود ! حق خانواده خودتان است ،نه غریب ها !بازهم حاتم بخشی می کردید وبه در و همسایه می بخشیدید ؟
۵-اگر خانواده بخاطر سختی و مشکلات صدایشان در می آمد و گلایه می کردند با تضرع و التماس طلب بخشش کرده قول می دادید اشتباهاتان را جبران کنید ؟ یا نه ،همانگونه که با مردم برخورد می کنید با آنها هم برخورد می کردید ؟
۶-اگر برای رونق بنگاه اقتصادی لازم بود با یک بنگاه اقتصادی بزرگتر همکاری کنید؟به جای همکاری و تعامل با بنگاه هر روز فحش و ناسزا نثار مدیرانش می کردید ؟ برایش در محله موی دماغ می شدید ؟ و...
شک نداریم که هیچ عاقلی با اموال شخصی خود چنین نمی کند ! مگر مال باد آورده باشد !
حال که مردم در یک زمانی به هر دلیل به شماها اعتماد کردند و سرنوشت خود و کشورشان را به دستتان دادند با اموال و سرنوشت آنها چنین نکنید.