ندای روشن حقوق بشر ایران« حرکتی جهت آگاهی وعدالت درایران»

Afghanistan
سرپرست و نویسنده, روشن

۱۴۰۱ دی ۶, سه‌شنبه

چندسکته دیگر بر جسم رو به احتضار سیاست جمهوری اسلامی

ندای روشن / چندخبری که در ذیل می‌آورم مربوط به یکی دو روز اخیر است. هر [کدام از] خبر[ها] اگر در کشور‌های دیگر اتفاق افتاده بود صداوسیما دوربین به‌دست گزارشی از افول و فروپاشی آن کشور منتشر می‌کرد و در ده‌ها بخش خبری پخش می‌کرد.
 
۱. انجمن علمی روان‌پزشکان ایران با انتشار نامه‌ای خطاب به سیدابراهیم رئیسی با اعلام کمبود داروهای روان‌پزشکی و هراس بیماران و خانواده‌ها از بازگشت مجدد بیماری نسبت به پیامدهای این مساله اظهار نگرانی کرده و از رئیس‌جمهور خواستار رسیدگی و رفع این کمبود شدند؛

۲. قیمت هر دلار آمریکا در جریان معاملات روز دوشنبه بازار آزاد تهران برای ششمین روز کاری متوالی صعود کرد و با ثبت رکوردهای پی‌درپی به ۴۲هزارتومان نزدیک شد [دلار در آغاز معاملات امروز ۴۱۸۰۰ تومان معامله شد]؛

۳. موج جدید مهاجرت نیروی کار متخصص از ایران آغاز شده است. در دوران همه‌گیری کرونا بارها از مهاجرت پزشکان و پرستاران گفته شده [بود]. با توجه به وضعیت فعلی و نظرسنجی‌ها درصد بالایی از جوانان خواهان مهاجرت به کشوری دیگر هستند.

سه‌خبری که در بالا خواندید از نظر نویسنده مهم‌ترین اخبار روز دوشنبه بود. اکنون پس از ۱۰۰روز اعتراض سراسری و فراگیری بالای آن که حتی روستاها نیز به اعتراضات پیوسته‌اند می‌بینیم عملا اقتصاد بیماری که با دستگاه زنده بود در شرف مرگ کامل است و این پدیده جدیدِ برآمده از اتاق‌فکرهای بنیادگرایی نیز در دوربین زل می‌زند و دروغ می‌گوید.
قطار پیشرفت مد نظر آقای رئیسی و همفکرانش هرچه هست دیر زمانی است که از ریل خارج شده [است].
اقتصاد دستوری آقای رئیسی دردی از مردم دوا نکرده و اکنون که هر سه قوه طبق میل خواص یک‌دست شده‌اند نیز نتوانسته‌اند دردی را علاج کنند.

بی‌هنری فقط مختص اقتصاد نیست بلکه در همه عرصه‌ها دچار بحران هستیم. بهداشت و درمان، حمل‌ونقل، آلودگی، مدیریت شهری، کشاورزی، آب‌وهوا و... هرکدام درگیر بحران‌هایی جدید شده‌اند که درمان را تقریبا ناممکن کرده است.
حجم استرس و اظطرابی که وقایع فعلی کشور و لجاجت حاکمان بر مردم تحمیل کرده است، قابل اندازه‌گیری نیست؛ اما هر کدام از ما سنگینی دوچندانِ این فضا را احساس می‌کنیم. افزایش نرخ آسیب‌های اجتماعی طی دهه اخیر، خصوصا از سال ۹۶ به بعد خود گواه دیگری است بر ناکارآمدی همه اقداماتی که به‌زعم خودشان برای بهبود وضعیت زندگی مردم انجام داده‌اند. خودکشی که یکی از آسیب‌های اجتماعی درد‌آور است چندین سال است که نرخ افزایشی دارد.