خامنهای از یک طرف میگوید وضعیت اقتصادی بهبود یافته و از طرف دیگر میگوید مشکلات اقتصادی و معیشتی مانع دیدن تلاشهای دولت شده است! او این پارادوکس را به این شکل حل میکند که نتایج تلاشهای اقتصادی دولت «بالاخره(بعدا)» ظاهرا خواهد شد!
رهبر ولایی خود عامل و مسبب اصلی وضعیت کنونی کشور است. او از یک طرف پایش را روی ترمز گذاشته و از طرف دیگر از کارگزارانش میخواهد که گاز بدهند و مشکلات را حل کنند و وضعیت اقتصادی را بهبود ببخشند.
خامنهای دولت پخمگان را سرکار آورده اما امروز میگوید دولت باید با نخبگان در ارتباط باشد و مشورت کند. در حالی که حضرات دارند نخبگان را از مملکت فراری میدهند، اساتید دانشگاه را اخراج میکنند و...، معلوم نیست با کدام کارشناسان و نخبگان میخواهند مشورت کنند!؟
رهبر ولایی مثل همه دیکتاتورهای پیر در پایان عمرشان، نمیخواهد «واقعیات» را ببیند...
دررابطه با اعتراضات سراسری شهریور-مهر ۱۴۰۱
بازداشت مهسا امینی زن جوان ۲۲ ساله به جرم بدحجابی توسط پلیس امنیت اخلاقی و سپس جان باختن او در زمان بازداشت به موج گسترده ای از اعتراضات سراسری در ایران دامن زد. معترضان با شعار محوری “زن، زندگی، آزادی” در اعتراض به عملکرد، قوانین و ساختار حکومت معترض به خیابانها آمدند.
سرکوب آزادی بیان، عقیده و اندیشه ناقض ماده ۱۹ اعلامیه جهانی حقوق بشر و ماده ۱۹ میثاق بین المللی حقوق مدنی و سیاسی مصوب ۱۶ دسامبر ۱۹۶۶ است که بر حق افراد بر انتشار آزادانه افکار و عقاید و نظریات و دیدگاههای سیاسی و عقیدتی تاکید می کند. در ماده ۵ از قانون آئین دادرسی کیفری بر اطلاع یافتن متهم در اسرع وقت از اتهامات انتسابی و فراهم کردن حق دسترسی به وکیل و سایر حقوق دفاعی مذکور در قانون نیز مورد تاکید شده است. عدم امکان دسترسی به وکیل برای متهم از جمله موارد ناقض اسناد بین المللی حقوق بشر, ماده ۹ اعلامیه جهانی حقوق بشر و ماده ۹ میثاق بین المللی حقوق مدنی و سیاسی مصوب ۱۶ دسامبر ۱۹۶۶ است. همچنین، برخورداری افراد از حق روند دادرسی عادلانه از جمله حقوق سلب نشدنی است که در ماده ۱۰ اعلامیه جهانی حقوق بشر به آن تاکید شده است. اعتراف گیری توام با ارعاب و تهدید، ناقض در ماده ۵ اعلامیه جهانی حقوق بشر و ماده ۷ میثاق بین المللی حقوق مدنی و سیاسی و مصداق بارز شکنجه است.