ندای روشن / بار دیگر حرمت دانشگاه شکسته شد و نیروهای امنیتی و لباس شخصی در ادامه خشونت ها و سرکوب های روزهای گذشته، این بار به حریم امن خوابگاه دانشجویی یورش برده و حتی قوانین مصوب خودشان را در نیمه های شب نقض کرده و با اسلحه و شوکر و اسپری فلفل وارد خوابگاه شده و دانشجویان را با ضرب و شتم و ضربات شوکر از خوابگاه بیرون برده و ربودند و به روی دانشجویان اسلحه کشیدند و با به پرواز درآوردن پهباد کوادوکپتر بر فراز خوابگاه و تصویربرداری هوایی از خوابگاه سعی در به وحشت انداختن دانشجویان داشتند.
خوابگاههای اهواز بویژه خوابگاه صدف متعلق به دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور اهواز در بامداد امروز ۷ آبان ساعتها و لحظات پر از استرس و تنش و تشنج را سپری نموده و تا کنون که ساعت حدود ۷ صبح است دانشجویان معترض در محوطه خوابگاه گردهم آمده اند و نیروهای امنیتی همچنان در بیرون خوابگاه مستقرند. متاسفانه معاون دانشجویی و رئیس حراست سوار بر خودروی دوکابین دانشگاه لحظاتی قبل از حمله به خوابگاه، به سرپرست و نگهبان خوابگاه دستور دادند خوابگاه را ترک کنند و هنگام ورود نیروهای لباس شخصی و امنیتی از فاصله چندمتری خوابگاه، سوار بر خودرو نظاره گر این صحنه های تلخ بودند.
این اتفاق تلخ و تاسف بار را به همه دانشجویان و دانشگاهیان کشورمان تسلیت می گوییم و از همه دانشجویان عزیز می خواهیم امروز صدای دانشجویان اهواز باشند و تا روشن شدن ابعاد این حادثه تلخ و برخورد با همه آمران و عوامل حمله به حریم امن خوابگاه دانشگاه و استعفای مسئولان مربوطه در وزارت بهداشت دست از اعتراض نکشند.
دانشجویان عزیز، در همه دانشکاههای ایران!
ما را تنها نگذارید. این چند ساعت وحشیانه ترین و تلخ ترین لحظات را به چشم دیدیم. دوستان مارا با ضربه های پیاپی شوکر و درحالیکه یکی شان از هوش رفته بود با خود بردند. سر محمد صفایی چندین بار به زمین و دیوار و درب خوابگاه برخورد کرد و در آخرین لحظات که سوار خودرویش میکردند از حال رفته بود.
از همه دانشجویان عزیز و شریف کشورمان در گوشه گوشه ایران می خواهیم صدای دانشجویان اهواز باشند و مسئولان حاکمیت و وزارتین علوم و بهداشت را مجبور به پاسخگویی و مسئولیت پذیری در قبال این حادثه تاسف بار کنند.
از طرف جمعی از دوستان دانشجویتان در خوابگاه صدف اهواز
سرکوب آزادی بیان، عقیده و اندیشه ناقض ماده ۱۹ اعلامیه جهانی حقوق بشر و ماده ۱۹ میثاق بین المللی حقوق مدنی و سیاسی مصوب ۱۶ دسامبر ۱۹۶۶ است که بر حق افراد بر انتشار آزادانه افکار و عقاید و نظریات و دیدگاههای سیاسی و عقیدتی تاکید می کند. در ماده ۵ از قانون آئین دادرسی کیفری بر اطلاع یافتن متهم در اسرع وقت از اتهامات انتسابی و فراهم کردن حق دسترسی به وکیل و سایر حقوق دفاعی مذکور در قانون نیز مورد تاکید شده است. عدم امکان دسترسی به وکیل برای متهم از جمله موارد ناقض اسناد بین المللی حقوق بشر, ماده ۹ اعلامیه جهانی حقوق بشر و ماده ۹ میثاق بین المللی حقوق مدنی و سیاسی مصوب ۱۶ دسامبر ۱۹۶۶ است. همچنین، برخورداری افراد از حق روند دادرسی عادلانه از جمله حقوق سلب نشدنی است که در ماده ۱۰ اعلامیه جهانی حقوق بشر به آن تاکید شده است. اعتراف گیری توام با ارعاب و تهدید، ناقض در ماده ۵ اعلامیه جهانی حقوق بشر و ماده ۷ میثاق بین المللی حقوق مدنی و سیاسی و مصداق بارز شکنجه است.
