بر اساس گزارشات رسانه های بلوچستان، محسن قنبرزهی معروف به نصرالله، فرزند جمان، متولد سال ۱۳۷۵، مجرد و اهل زاهدان بوده و در زمان بازداشت ۱۶ سال داشته است.
همچنین عین الله قنبرزهی فرزند عبدالرحمن، متولد ۱۳۶۸، متاهل و دارای ۴ فرزند، اهل و ساکن روستای شندک از توابع زاهدان بوده است.
هر دو زندانی روز پنجشنبه ۱۰ شهریور جهت اجرای حکم اعدام به سلول انفرادی زندان زاهدان منتقل شده و روز ۱۱ شهریور موفق به آخرین دیدار با خانواده های خود شدند.
دو زندانی سیاسی بلوچ؛ عین الله و محسن که باهم نسبت فامیلی داشتند در سال ۹۱ با اتهامات «اقدام علیه امنیت ملی، همکاری با گروههای ضد نظام و قتل سه مامور نظامی» بازداشت شده و از دادگاه انقلاب زاهدان به ریاست قاضی مهدویان به اعدام محکوم شدند.
در این گزارشات آمده است هر دو زندانی در زمان بازداشت به شدت در سلول های انفرادی بازداشتگاه اطلاعات سپاه شکنجه شده و مجبور به اعتراف اجباری برعلیه خودشان شده بودند. ایشان همچنین از حق دسترسی به وکیل و تماس با خانواده محروم بودند.
بر اساس گزارش حال وش این دو زندانی در سال ۹۸ در نامه ای از زندان زاهدان که به همراه شمار دیگری از زندانیان نوشته شده بود به موارد نقض حقوق بشر و شکنجه های جسمی در این زندان اشاره کرده و از جمله نوشته بودند:
«چند زندانی بلوچ در بازداشتگاه سپاه این شهر به طور مداوم به مدت هفت ماه با دستبند و پابند نگهداری شده‌اند. آویزان کردن متهمان از پا که ساعت‌ها به طول می‌انجامید از دیگر روش‌های شکنجه‌ای است توسط اطلاعات سپاه صورت گرفته است. ماموران سپاه، به قصد دریافت اعترافات اجباری، عین‌الله قنبرزهی را از گردن به پایین در خاک قرار داده‌اند.»
ندای روشن، شکنجه و اعدام شهروندان بخصوص زندانیان سیاسی را بشدت محکوم کرده و خواستار مداخله فوری سازمان ملل و شورای حقوق بشر برای توقف اعدامهای فراقانونی در ایران است.
